Uvod. Radioterapija nakon poštedne operacije dojke smanjuje rizik od ponovnog lokalnog pojavljivanja bolesti i umereno smanjuje rizik od smrti izazvane rakom. Međutim, njeni dugoročni neželjeni efekti povezani su sa mnogobrojnim faktorima, uključujući starost bolesnika, komorbiditete, ukupnu dozu zračenja, veličinu frakcije, i stepen bolesti. Prikaz bolesnika. Prikazujemo bolesnicu staru 61 godinu koja je razvila ulceraciju u sredini postoperativnog ožiljka, praćenu progresivnom destrukcijom tkiva koja je na kraju dostigla veličinu 6 × 3 cm, što je rezultiralo ekspozicijom rebra. Pre dvadeset godina imala je poštednu operaciju desne dojke zbog invazivnog duktalnog karcinoma, sa postoperativnom terapijom zračenjem desnog zida grudnog koša i pripadajućih limfnih čvorova. Jednostavnu mastektomiju sa operativnim uklanjanjem svih sklerotičnih i kalcifikovanih tkiva, sa rekonstrukcijom desnog torakalnog zida, uradio je multidisciplinarni tim sačinjen od onkohiruga, torakalnog hirurga i plastičnog hirurga. Defekt desnog rebarnog luka 12 × 12 cm rekonstruisan je Mersilene^® mrežicom. Za rekonstrukciju defekta mekog tkiva podignut je i premešten „ostrvski“ muskulokutani latissimus dorsi režanj veličine 21 × 15 cm. Postavljeni su jedan torakalni dren i jedan dren za ranu. Postoperativni tok protekao je uredno i bolesnica je otpuštena 12. postoperativnog dana. Nije imala komplikacije nakon šestomesečnog praćenja. Zaključak. Kasne komplikacije terapije zračenjem su retke, ali su obično praćene teškim posledicama koje zahtevaju multidisciplinarni pristup u kompleksnom hirurškom lečenju.