Uticaj bojenja na optička svojstva i topografiju površine kompozitnih materijala male kontrakcije i konvencionalnih stomatoloških kompozita
Аутори:
Milica Dervišević, Miroslav Dramićanin, Aleksandar Todorović, Zoran Lazić, Dragica Manojlović
Преузмите цео чланак у ПДФ формату
Uvod/Cilj. Usklađivanje optičkih svojstava kompozita i zuba je veoma važno u estetskoj stomatologiji. Izazov ne leži samo u početnom podudaranju, već i u činjenici da se ova optička svojstva značajno menjaju u oralnoj sredini tokom vremena. Cilj rada bio je da se ispitaju početna boja, translucencija, fluorescencija i površinska topografija različitih kompozitnih materijala, njihova promena posle potapanja u čaj tokom sedam dana, kao i posle ponovnog poliranja. Metode. Dva nanohibridna kompozitna materijala male kontrakcije (N’Durance® i Charisma® Diamond) i dva konvencionalna kompozita [Tetric EvoCeram® (nanohibridni) i Gradia® Direct (mikrohibridni)] u nijansi B1 potopljeni su u rastvor čaja na sedam dana. Difuzna refleksija, fluorescencija i površinska hrapavost izmerene su pre i posle potapanja u čaj, kao i posle ponovnog poliranja. Boja i translucencija izračunate su prema CIEDE2000 i CIEDTP2000 formulama. Rezultati. Najveće inicijalne vrednosti svetloće (L*) uočene su kod kompozita Charisma® Diamond, dok su najveće vrednosti žutocrvene (a*) i žutoplave (b*) koordinate boje bile kod kompozita Tetric EvoCeram®. Primećen je sledeći trend promene boje (∆E00): Tetric EvoCeram®>N’Durance® >Charisma® Diamond ≈ Gradia® Direct. Najveća promena boje primećena je kod kompozita Tetric EvoCeram® (∆E00 = 6,0). Takođe, najveće vrednosti translucencija parametra (TP00) i površinske hrapavosti pre i nakon potapanja u čaj zabeležene su kod kompozita Tetric EvoCeram®, dok je najveće smanjenje intenziteta translucencije nakon prebojavanja zabeleženo kod Gradia® Direct (33%). Nakon ponovnog poliranja, promene boje kod Tetric EvoCeram® i N’Durance® ostale su veće od klinički prihvatljivog praga, dok su zabeležene vrednosti za Charisma® Diamond i Gradia® Direct bile u granicama kliničke prihvatljivosti. Ponovno poliranje je skoro u potpunosti vratilo vrednosti translucencije, fluorescencije i površinske hrapavosti, dovodeći spektralna svojstva kompozita bliže početnim vrednostima. Zaključak. Početna optička svojstva, površinska hrapavost kao i njihove promene nakon potapanja i ponovnog poliranja zavise od tipa kompozitnog materijala. Prebojavanje je promenilo intenzitet fluorescencije, dok je oblik emisionog spektra ostao nepromenjen. Proces ponovnog poliranja skoro je u potpunosti vratio optička svojstva svih testiranih kompozitnih materijala.
